من شاعرم!حال مرا عالم نمی فهمد

                                                  جزتوکسی چیزی از اشعارم نمی فهمد 

                                                     کشف جدیدروزگارماتو هستی ک

                                                   برق نگاتو ادیسون هم نمی فهمد!

                                                سیلاب عشق تو پبیاید،حکم ویرانی ست

                                               سیل است دیگر...بارش نم نم نمی فهمد

                                           من کشته ی عشق توخواهم شد،ولی افسوس

                                                        هویت سهراب را رستم نمی فهمد

                                               کل شکایت های من تنها همین جمله ست

                                               معشوقه ای که دوستش دارم...نمی فهمد

                                    عشق یعنی   

                                                        عشق یعنی خسته از دیوارو در

                                                        عشق یعنی بلبلی بی بال وپر

                                                                          ***

                                                           عشق یعنی بوته ای غرق سراب

                                                      عشق یعنی حسرت یک قطره اب

                                                                           ***

                                                        عشق یعنی تاسحردر اضطراب

                                                       عشق یعنی حسرت یک لحظه خواب

                                                                          ***

                                                       عشق یعنی ناله و اشک فراق

                                                       عشق یعنی صبر و درد اشتیاق

                                                                         ***

                                                  عشق یعنی چشم اشک الودو مست

                                                    عشق یعنی گرمی دستان مست

                                                                        ***

                                                    عشق یعنی گریه های نیمه شب

                                                  عشق یعنی سوختن در تاب و تب

                                                                       ***

                                                     عشق یعنی نفرت از یکتاشدن

                                                         عشق یعنی بار راهمتاشدن

                                                                    ***

                                                  عشق یعنی یک جهان دلدادگی

                                                    عشق یعنی درجهان اوارگی

                                                                    ***

                                                   عشق یعنی درامان و درنبرد

                                               عشق یعنی توامان درمان و درد

                                                                  ***

                                                عشق یعنی دست بردامان صبر

                                                عشق یعنی انحراف از راه جبر

                                                                  ***

                                                   عشق یعنی لحظه های انتظار

                                                  عشق یعنی یاد یار و یاد یار

عشق یعنی سستی و دیوانگی

                                     عشق یعنی باجهان بیگانگی

عشق یعنی سربه دار اویختن

                                عشق یعنی اشک حسرت ریختن

عشق یعنی سوختن وساختن

                                 عشق یعنی زندگی را باختن

عشق یعنی انتظار رو انتظار

                             عشق یعنی هرچه بینی عکس یار

عشق یعنی ناله ای ازعمق دل

                           عشق یعنی دلبری خوش اب وگل

عشق یعنی دیده بردر دوختن

                           عشق یعنی درفراقش سوختن

عشق یعنی.........

                                    بزاربشم یا یه بغض سرشه

                                                      بزن زیر گریه که چشات ترشه

                                   بزارچشماتو خیلی اروم روهم

                                                   بزن زیرگریه تاسبک شی یه کم

                                  یه امشب غرورو بزارش کنار

                                                   اگرابری هستی بالذت ببار

                                هنوزم اگه عاشقش هستی که

                                                 نریزقصه هاتو تو قلبت دیگه

                               غرورت نزاردیگه خستت کنه

                                                 اگه نیست بایددل شکستت منه

                              نمیتونی پنهون کنی داغونی

                                                نمیتونی یادش نباشی به این اسونی

                                                    برای عشق تمنا کن ولی خوار نشو

                                                 برای عشق قبول کن ولی غرورت رواز دست نده    

                                                برای عشق گریه کن ولی به کسی نگو

                                               برای عشق مثل شمع بسوزولی نگذارپروانه بفهمه

                                               برای عشق پیمان ببند ولی پیمان نشکن

                                               برای عشق جون خودتو بده ولی جون کسیونگیر

                                                برای عشق وصال کن ولی فرارنکن

                                                برای عشق زندگی ولی درست زندگی کن

                                                  برای عشق خودت باش ولی خوب باش

                                                                                                                    برای عشق تمنا کن    

هنوزهم خستگیهایم را باتو بدرمیکنم
درآغوشم میگیری 
محکم به سینه ات فشارم میدهی
دردشیرینی دراستخوانهایم میپیچد
تمام خستگیهایم را با فریادی از گلوخارج میکنم
سرم را روی شانه ات میگذارم
پشتم را نوازش میکنی
ومن با بوسه ای مهربانیت را جبران میکنم
اما من هنوز خسته ام

تو را دوست دارم
نمی‌خواهم تو را به آب یا به باد ارتباط دهم
به تاریخ‌های هجری و میلادی
به جذر و مد دریا
ساعت‌های کسوف و خسوف
مهم نیست رصدخانه ها چه می‌گویند
خطوط  دو فنجان‌ قهوه
دو چشمان تو، به تنهایی بشارت دهنده اند
آن‌ها مسئول شادمانی این هستی‌اند...

زندگی شبیه شعریست

قافیه هایش با من ،  ” تو ” فقط همیشه ردیف باش !

                                      مرگ من روزی فرا خواهد رسید

                                       دربهاری دربهاری از امواج نور

                                       درزمستانی غبارالوددود

                                      باخزانی خالی ازفریاد و شور

                                      مرگ من روزی فراخواهد رسید

                                      روزی ازاین تلخ همچو روزان دگر

                                      سایه ای ز امروز ها